ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΟΣ

ΣΤΗΛΗ 1. ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΟΣ

1.1 Ταυτην γαρ οικουμεν, ουχ ετερους εκβαλοντες, ουδ’ ερημην καταλαβοντες , ουδ’ εκ πολλων εθνων μιγαδες συλλεγεντες, αλλ’ ουτω καλως και γνησιως γεγοναμεν ωστ’ εξ ησπερ εφυμεν, ταυτην εχοντες απαντα τον χρονον διατελουμεν, αυτοχθονες οντες , και των ονοματων τοι αυτοις οισπερ τους οικειοτατους την πολιν εχοντες προσειπειν .

(Αυτην την χωραν κατοικουμε, ενευ εκδιωξεως ουδενος , ουτε την κατελαβαμε ευρισκοντας την ερημην, ουτε ειμεθα μιγαδες από διαφορα εθνη ανακατεμενοι , αλλα προερχομεθα από ευγενες και γνησιον γενος, ώστε γεννηθεντες σ’ αυτην εδώ την γη, την κατεχουμε και διαβιουμε ανεκαθεν – απαντα τον χρονον – αφου ειμεθα αυτοχθονες, και τα ονοματα είναι οικεια εις την πολιν. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, Πανυγηρικος.

1.2 επει γε απεκριθη εκ παλαιοτερου του βαρβαρου εθνεος το Ελληνικον εον και δεξιωτερον και ευηθειης ηλιθιου απηλλαγμενον μαλλον

( δεδομενον ότι το Ελληνικον εθνος από αρχαιοτατων χρονων διεκριθη από τους βαρβαρους ως ευφηεστερον και περισσοτερον απαλλαγμενον από την [ανθρωπινην] βλακεια ). ΗΡΟΔΟΤΟΣ. Α΄ 60

1.3 Οι ταυτης μαθηται των αλλων διδασκαλοι γεγονασι, και το των Ελληνων ονομα πα ποιηκε μηκετι του γενους, αλλα της διανοιας δοκειν είναι, και μαλλον Ελληνας καλεισθαι τους της παιδευσεως της ημετερας η τους της κοινης φυσεως μετεχοντας. (Οι μαθηται αυτης ( δηλ. των Αθηνων σ.σ.) εχουν γινει δασκαλοι των αλλων, κι αυτό ειχε γι αποτελεσμα να μην νομιζεται πια πως το ονομα των Ελληνων χαρακτεριζει το γενος παρα το φρονημα, και να ονομαζωνται Ελληνες περισσοτερον αυτοι που πηραν από την παιδειαν μας παρα οσοι εχουν κοινη καταγωγη μ΄εμας ). ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, Πανυγηρικος.

1.4 Βαρβαρων Ελληνας αρχειν εικος, αλλ’ ου βαρβαρους, μητερ, Ελληνων το μεν γαρ δουλων, οι δ’ ελευθεροι. (Οι Ελληνες πρεπει τους βαρβαρους ,μητηρ , να κυβερνουν και όχι αλλιως, γιατι είναι δουλοι αυτοι, κι εμεις ελευθεροι). ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ανδρομαχη 173.

1.5 Πατριον ημιν εκ πονων τας αρετας κτασθαι. ( Εναι σε εμας βαθια ριζωμενη η προγονικη συνηθεια με μοχθους να κανουμε κτημα μας τας αρετας). ΘΟΥΚΙΔΥΔΗΣ. Α΄, 123.

1.6 Η μεν Ελλας εν μεσω της πασης γης, η δ’ Αττικη της Ελλαδος, της δε χωρας η πολις, της δ’ αυ πολεως η ομωνυμος. ( Η Ελλας ευρισκεται στο κεντρον του κοσμου, η Αττικη στο μεσον της Ελλαδος, η Αθηνα στο μεσον της Αττικης και στη μεσην παλι των Αθηνων η Ακροπολις). ΑΙΛΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ. Λογοι Παναθηναικοι. 99

1.7 Ων (των Αθηνων) αγαλματα και συμβολα Παρθενωνες……Προπυλαια ….Μαραθων….Σαλαμις…. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. Ηθικα 349

1.8 Συγγενειαν δε και ομογνιην θεων κοινωνιαν πασαν ταυτου φυσιν αιματος εχουσαν τιμων τις και σεβομενος ευνους αν γενεθλιους θεους ες παιδων εαυτου σποραν ισχοι κατά λογον. ( Αυτος που τιμα και σεβεται τους συγγενεις του, με τους οποιους συνδεετα από τους προστατες θεους της οικογενειας και με τους οποιους εχει «εκ φυσεως» το ιδιο αιμα, είναι φυσικον να κερδιζη την ευνοιαν των προστατων θεων στην σπορα των παιδιων του). ΠΛΑΤΩΝ. Νομοι Ε 724

1.9 Αει τον ομοιον αγει θεος ως τον ομοιον. ( Παντα ο θεος τον ομοιον κοντα στον ομοιον φερνει). ΟΜΗΡΟΥ 218

1.10 …και σποραδας φερεμηλους εκτισαν νασους ερικυδεα τα’ εσχον Δαλον, επει σφιν Απολλων δωκεν ο χρυσοκομας Αστεριας δεμας οικειν… ( και τα διασπαρτα νησια που εχουν κοπαδια προβατα εκτισαν και την ξακουστη κατεκτησαν Δηλον, αφου σ’ αυτους (στους Αθηναιους ) ο Απολλων εδωσε ο χρυσομαλλης το κορμι της Αστεριας ( την Δηλον) να κατοικουνε ). ΠΙΝΔΑΡ. Παιαν στον Απολλωνα ( Ηροδοτος 1,64. και Θουκ 3,104).

1.11 το]υ δε και εξεγενοντο Μαχαων και Πο[δα] λειριος ηδ’ Ιασω, ιε Παιαν, Α[ <ι> γλαια [τ’] εοωπις Πανακεια τε Ηπιονας παιδες συν αγακλωτωε εοαγει Υγιειαι, ιη Παιαν, Ασκληπιον , δαιμονα κλεονοτατον. ( Απ’ αυτόν (τον Ασκληπιον) εγγενηθησαν ο Μαχαων ο Ποδαλειριος κι η Ιασω, ο Παιαν, η ωραιοτατη Αιγλη και η Πανακεια παιδια της Ηπιονης μαζι με την ξακουστη ιερη Υγεια, ιη Παιαν, Ασκληπιε θεε ενδοξοτατε ιε παιαν ). ΑΝΩΝΥΜΟΣ. Παιαν εις τον Ασκληπιον.

1.12 Μακεδονικος Αμφιπολειτης εποιησεν του θεου προσταξαντ [ος].Δηλιον ευφαρετραν Ζηνος υμνειτ’ αργυροτ[οξον] ευφρονι θυμω ευφημωι γλωσσηι . ( Ο Μακεδονικος ο Αμφιπολειτης συνεθεσε (αυτό το ποιημα) κατά προσταγη του θεου. Τον Δηλιον με την ωραια φαρετρα υμνειτε, τον υιον του Διος, τον αργυροτοξον με την καρδια γεματη ευφροσυνη και γλωσσα σωστη ). ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ Ο ΑΜΦΙΠΟΛΕΙΤΗΣ. Παιαν εις τον Απολλωνα και εις τον Ασκληπιον.

1.13 ….χαιρετε αθανατοι παντες θεοι αιεν εοντες αθαναται τε θεαι και σωιζετε τονδ’ Επιδαυρου ναον εν ευνομιαι πολυανορι Ελλανων, ιεροκαλλινικοι ευμενει συν ολβωι. ( Χαιρετε ολοι οι θεοι οι αθανατοι που ζειτε αιωνια κι οι θεες οι αθανατες και φυλαξτε αυτόν της Επιδαυρου τον ναον με ευνομια Ελληνων πολυανθρωποι, ιεροκολλινικοι, και πλουτο ευμενη ). ΑΝΩΝΥΜΟΣ. Παντες θεοι υμνος.

1.14 ….τον εξ αγελης γαρ αφειδη ταυρον, ον ου αιρουσ’ ανερες ουδε δεκα, του τον γραυς σρειχουσα μονα μονον ουατος ελκει τονδ’ επι βωμον, ο δ’ ως ματερι παις επεται σον τοδε, Δαματερ, σον το σθενος, ιλαος ειης, και παντως θαλλοι κλαρος εν ερμιονη. (……. Τον ταυρον από την αγαλην, τον ανηλεο, που δεν τον συλλαμβανουν ουτε δεκα ανδρες, αυτόν γραια μονη, βαδιζει μονον τον τραβα από τα’ αυτι προς τον βωμον. Κι εκεινος ακολουθει σαν παιδι την μητεραν του. Δικην σου αυτή η δυναμις ,Δημητρα. Ειθε να εισαι ευμενης, κι ολων ο κληρος να θαλλει στην Ερμιονη ). ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ. Δημητρα

1.15 …..θυεται γαρ αγλαας υπερ Πανελλαδος, αν τε Δελφων εθ[ν]ος ευξατο λιμου…. (….θυσια γινεται για χαρη της λαμπρης Πανελλαδος, που των Δελφων ο λαος καθιερωσε από τον λιμον ….) ΔΕΛΦΟΙΣ ΕΙΣ ΠΥΘΩ. ( Παιαν των κατοικων των Δελφων προς τον Απολλωνα ).

1.16 Προς Ολυμπιου Διος σε, χρυσεα κλυτομαντι Πυθοι…. ( Εις το ονομα του Ολυμπιου Διος εσενα την χρυση ξακουστη για το μαντειον της Πυθω….). ΔΕΛΦΟΙΣ ΕΙΣ ΠΥΘΩ. ( Παιαν των κατοικων των Δελφων προς τον Απολλωνα.)

1.17 Δευτ’ εν χορον, Ολυμπιοι , επι τε κλυταν πεμπετε χαριν, θεοι , πολυβατον οι τα’ αστεος ομφαλον θυοεντ’ εν ταις ιεραις αθαναις, οιχνειτε πανδαιδαλον τα’ ευκλε’ αγοραν….. ( Εις τον χορον μας ελατε, Ολυμπιοι θεοι και την ξακουστη δωστε του χαριν σας, που στης πολεως τον γεματο θυμιαματα ομφαλον, τον πολυβαδιστον, στην ιερα Αθηνα, συχναζετε, και στην πολυδαιδαλη φημισμενη αγοραν της….) ΠΙΝΔΑΡ. Διθυραμβος εις τον Διονυσον (δια τους Αθηναιους).

1.18 δευρυ μ εκ Κρητας επ[ι τονδ] ναυον αγνον, οππ[αι τοι] χαριεν μεν αλσος μαλι[αν] , βωμοι δε τεθυμιαμενοι [λι] βανωτωι . ( Ελα από την Κρητην για χαριν μου σε τουτον τον αγιον ναον, οπου γεματο χαρη αλσος μηλιων υπαρχει κι οι βωμοι γεματοι θυμιαμα καινε με λιβανι…) ΣΑΠΦΩ Η ΛΕΣΒΙΑ. Αφροδιτη

1.19 Αρχα και παντων γεννα, πρεσβιστα Κοσμου ματερ, και Νυξ και Φως και Σιγα α φρουρεις παντα <ς> μυ<στας>, ηδ’ αγγελλεις του Ζηνος παιδας κυδιστη ‘ Ρειη, δεχη γαρ παντας μυθους μεικικτους ανδρων εργοις, και μοι πρωτον μεν ψυχα ορθαν βαινοι προς γραμμαν αψευδους γλωσσης ρυμη…… ( Αρχη και παντων γεννα, αρχαιοτατη του Κοσμου μητερα, και Νυκτα και Φως και Σιγη που ολους τους μυστες φρουρεις και του Διος τα παιδια αναγγελλεις στην πανενδοξη Ρεα. Δια όλα τα μειλιχια λογια των ανθρωπων για τα εργα σου δεχεσαι. Και σε εμενα πρωτα απ’ όλα η ψυχην μου μακαρι στον ισιον να βαδιζη τον δρομον , στην ρυμη της γλωσσης που ψεμα δεν λεγει….).

ΑΝΩΝΥΜΟΣ. Φυσις

1.20 ….και ποθεν αθανατων χαρις αρξατο, ταυ τα θεοισι μεν πιθειν σοφους δυνατον… ( ….απο που ξεκινα αυτή η εορτη προς τιμην των αθανατων οι θεοι την δυναμιν εχουν στους σοφους να διδαξουν….). ΠΙΝΔΑΡ. Παιαν 6^ος εις τον Απολλωνα

1.21 Επαναγωδε νυν παλιμεν ν επι τον Πελασγον, ον Ακουσιλαος μεν Διος λεγει και Νιοβης, καθαπερ υπεθεμεν, Ησιοδος δε αυτοχθονα. ( Ας επαναλθουμε λοιπον στον Πελασγον που ητο, όπως λεγει ο Ακουσιλαος, υιος του Διος και Νιοβης, συμφωνως με οσα αναφερει , η αυτοχθων όπως λεγει ο Ησιοδος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Βιβλιον Γ. VIII 7.

1.22 Ταυγετη δε εκ Διος <εγεννησε> Λακεδαιμονα, αφ’ ου και Λακεδαιμων η χωρα καλειται. Λακεδαιμονος δε και Σπαρτης της Ευρωτα, ος ην από Λελεγος αυτοχθονος και νυμφης νηιδος Κλεοχαρειας, Αμυκλας και Ευριδικης, ην εγημεν Ακρισιος. ( Η Ταυγετη εγεννησε με τον Διαν ένα υιον, τον Λακεδαιμονα, από τον οποιον κι η χωρα ονομασθη Λακεδαιμων. Ο Λακεδαιμων κι η Σπαρτη, θυγατερ του Ευρωτα που καταγοταν από καποιον αυτοχθονα Λεγεγα και την νηιδα νυμφην Κλεοχαρεια εγεννησαν τον Αμυκλα και την Ευριδικη, που ενυμφευθη ο Ακρισιος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Βιβλιον Γ. Χ.3.

1.23 Ασσαρακου δε και Ιερομνημης της Σιμοεντος Καπυς, του δε και Θεμιστης της Ιλιου Αγχισης, ω δι’ ερωτικην επιθυμιαν Αφροδιτη συνελθουσα, Αινειαν εγεννησε και Λυρον, ος απαις απεθανεν. ( Ο Ασσαρακος απεκτησε με την Ιερομνημην, θυγατερ του Σιμοεντος , τον Καπυ, ο οποιος με την Θεμιστην , θυγατερ του Ιλου, απεκτησε τον Αγχισην, με τον οποιον ζευγαρωσε η Αφροδιτη, από ερωτικη επιθυμια, και εγεννησε τον Αινειαν και τον Λυρον, που πεθανε ακληρος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Βιβλιον Γ. ΧΙΙ. 2.

1.24 Κεκροπος δε αποθανοντος Κραναος <εβασιλευσεν> αυτοχθων ων, εφ ου τον επι Δευκαλιωνος λεγεται κατακλυσμον γενεσθαι. ( Όταν ο Κεκροψ πεθανε, ο αυτοχθων Κραναος εγινε βασιλευς, του οποιου εις την βασιλειαν του, λεγεται ότι εγινε ο κατακλυσμος του Δευκαλιωνος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Βιβλιον Γ. XIV. 5.

1.25 Περιφητην τον Ηφαιστου και Αντικλειας. ( Ο Περιφητης ,υιος του Ηφαιστου και της Αντικλειας ) ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ. XVI . 1.

1.26 Ότι θυγατερες Ανιου του Απολλωνος, Ελαις, Σπερμω, Οινω, αι Οινοτροφοι λεγομεναι, αις εχαρισατο Διονυσος ποιειν εκ γης ελαιον σιτον οινον.( Οι θυγατερες του Αινιου , υιου του Απολλωνος, η Ελαις, Σπερμω, Οινω, αι καλουμεναι Οινοτροφοι . Σε αυτές χαρισε ο Διονυσος την δυναμην να παραγουν από την γην , λαδι, σιταρι και κρασι ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙ. 10.

1.27 Αγχισης, ω δι’ ερωτικην επιθυμιαν Αφροδιτην συνελθουσα, Αινειαν εγεννησε και Λυρον, ος απαις απεθανεν. ( Με υιον Αγχισην ζευγαρωσε η Αφροδιτη από ερωτικη επιθυμια και εγεννησε τον Αινειαν και τον Λυρον, ο οποιος παθανεν ακληρος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβ,ιοθηκη, Επιτομη ΙΙ.2.

1.28 γενομενος δε νεανισκος και πολλων διαφερων καλλει τε και ΄ρωμη αυθις Αλεξανδρος προσυνωμασθη, ληστας αμυνομενος και τοις ποιμνιοις αλεξησας . ( Όταν το παιδι μεγαλωσε κι εγινε εφηβος ηταν συγκρητον στην ομορφια και στην ρωμην. Κι επονομασθη Αλεξανδρος, διοτι κυνηγουσε τους ληστες και προστατευε τα κοπαδια ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙ. 5.

1.29 γεννηθηναι τον λεγομενον Αδωνιν, ον Αφροδιτη δια καλλος ετι νηπιον κρυφα θεων εις λαρνακα κρυψασα Περσεφονη περιστατο . ( εγεννηθη ο λεγομενος Αδωνις τον οποιον η Αφροδιτη, όταν ακομη νηπιον, τον εκρυψε για την ομορφιαν του σε κιβωτιον κρυφα από τους θεους και τον εμπιστευθη στην Περσεφονην ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙ.4.

1.30 Ωρειθυιαν δε παιζουσαν επι Ιλυσσου ποταμου αρπασας Βορεας συνηλθεν , η δε γεννα θυγατερας μεν Κλεοπατραν και Χιονην, υιους δε Ζητην και Καλαιν πτερωτους, οι πλεοντες συν Ιασονι και τας αρπυιας διωκοντες απεθανον. ( Την Ωρειθυιαν, εκει που επαιζε στον Ιλισσον ποταμον ( είναι ο ποταμος που ρεει μολις πλησιον του Ναου του Ολυμπιου Διος κατω από την Ακροπολιν των Αθηνων, σημερον αγνωριστον μερος από την καταπατησην των Βανγκων και μιας ΧΟΚ, σ.σ.) την αρπαξε ο Βορεας και ζευγαρωσε μαζι της. Και απεκτησε δυο κορες, την Κλεοπατραν και την Χιονην, και δυο υιους πτερωτους, τον Ζητη και τον Καλαι. Αυτοι πηραν μερος στην Αργοναυτικην εκστρατειαν μαζι με τον Ιασονα και πεθανον κυνηγωντας τις Αρπυιες ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙ. 2.

1.31 Παραγινεται τοινυν και Πελοπς επι την μνηστειαν, ου το καλλος ιδουσα η Ιπποδαμεια ερωτα εσχεν αυτου. ( Ευθασε ,λοιπον να την ζητηση κι ο Πελοψ. Μολις αντικρυσε την ομορφιαν του η Ιπποδαμεια, τον ερωτευθη ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙ. 6.

1.32 Ζευς δε γαμει μεν Ηραν, και τεκνοι Ηβηβ Ειλειθυιαν Αρην , μιγνυται δε πολλαις θνηταις τε και αθανατοις γυναιξιν. ( Ο Ζευς νυμφευεται την Ηραν και γεννα την Ηβην ( είναι η θεα της νεοτητος οπου ακομη και ποδοσφαιρικες ομαδες εχουν ονομασθη, Γιουβεντους εις την λατινικην στην Ιταλιαν, και Βραζιλιαν σ.σ.) την Ειλειθυια και τον Αρην, πλαγιαζει όμως με πολλες γυναικες, θνητες και αθανατες ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη. Επιτομη ΙΙΙ

1.33 Νιοβης δε και Διος (η πρωτη γυναικι Ζευς θνητη εμιγη) παις Αργος εγενετο, ως δε Ακουσιλαος φησι , και Πελασγος αφ’ ου κληθηναι τους την Πελοποννησον οικουντες Πελασγους. Ησιοδος δε τον Πελασγον αυτοχθονα φησιν είναι , αλλα περι μεν τουτου παλιν ερουμεν.Αργος, και γημας Ευαδνην την Στρυμονος και Νεαιρας ετεκνωσεν Εκβασον Πειραντα Επιδαυρον Κριασον, ος και την βασιλειαν παρελαβεν. Εκβασου δε Αγηνωρ γινεται, τουτου δε Αργος ο πανοπτης λεγομενος . ( Ο Ζευς και η Νιοβη (ητο η πρωτη γυναικα με την οποιαν ζευγαρωσε ο Ζευς) γεννησαν τον Αργον, κατά τον Ακουσιλαον γεννησαν και τον Πελασγον, από τον οποιον οι κατοικοι της Πελοποννησου ονομαστηκαν Πελασγοι. Ο Ησιοδος ,εξ αλλου λεγει, ότι ο Πελασγος ητο αυτοχθων, Αλλα για αυτό θα ξαναομολισουμε. Ο Αργος λοιπον, όταν ανελαβε την βασιλεια ονομασε την Πελοποννησον Αργος, ενυμφευθη την Ευαδνη, θυγατερ του Στρυμονος και της Νεαιρας και γεννησε τον Εκβασον, Πειραντα, Επιδαυρον, και τον Κριασον, που τον διαδεχθη στην βασιλεια. Ο Εκβασος ειχε ένα υιον, τον Αγηνορα , κι αυτος ειχε τον Αργον, τον λεγομενον πανοπτην). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Β΄ Ι.

1.34 αγανακτησας δε Καδμος κτεινει τον δρακοντα, και της Αθηνας υποθεμενης τους οδοντας αυτου σπειρει , τουτων δε σπαρεντων ανετειλαν εκ γης ανδρες ενοπλοι , ους εκαλεσαν Σπαρτους ,ουτοι δε απεκτειναν αλληλους…..περιεσωθησαν δε πεντε, Εχιων Ουδαιος Χθονιος Υπερηνωρ Πελωρος. ( αγανακτη ο Καδμος και σκοτωνη τον δρακοντα και κατά συμβουλην της Αθηνας σπερνει τους οδοντας του. Μετα την σπορα αυτην φυτρωσαν από την γη ενοπλοι ανδρες , τους αποκαλουμενους Σπαρτους, αυτοι αυτοεξοντωθησαν… περιεσωθησαν δε πεντε, ο Εχιων, Ουδαιος, Χθονιος, Υπερηνωρ, και Πελωρος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄ IV. 1.

1.35 ην δε παρα Θηβαιοις μαντις Τειρεσιας Ευηρους και Χαρικλους νυμφης από γενους Ουδαιου του Σπαρτου. ( Αναμεσα στους Θηβαιους ευρισκοταν ενας μαντις ο Τειρεσιας, υιος του Ευηρους και της νυμφης Χαρικλως από την γενεαν του Ουδαιου του Σπαρτου ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη Γ΄ VI. 7.

1.36 και παντες θεοι καταλιποντες τον ουρανον, εν τη Καδμεια τον γαμον ευωχουμενοι καθυμνησαν, εδωκε δε αυτή Καδμος πεπλον και τον ηφαιστοτευκτον ορμον, ον υπο Ηφαιστου. ( και παντες οι θεοι αφησαν τον ουρανον και εορτασαν στην Καδμεια τον γαμον (του Καδμου και Αρμονιας σ.σ.) με συμποσια και υμνους, Ο Καδμος της χαρισε ένα πεπλον και το περιδεριον που ειχε φιλοτεχνηση ο Ηφαιστος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄IV. 2.

1.37 Γαμει δε ο Πηλευς Πολυδωραν την Περιηρους, εξ ης αυτω γινεται Μενεσθιος, ο Σπειρχειου του ποταμου. Αυθις δε γαμει Θετιν την Νηρεως, περι ης του γαμου Ζευς και Ποσειδων ηρισαν , Θεμιδος δε θεσπιωδουσης εσεσθαι τον εκ ταυτης γεννηθεντα κρεττονα του πατρος απεσχοντο…γαμει δε εν τω Πηλιω κακει θεοι τον γαμον ευωχουμενοι καθυμνησαν ,και δεδωσι Χειρων Πηλει δορυ μειλινον, Ποσειδων δε ιππους Βαλιον και Ξανθον, αθανατοι δε ησαν ουτοι. Ως δε εγεννησε Θετις εκ Πηλεως βρεφος, αθανατον θελουσα ποιησαι τουτο.

( Ο Πηλευς νυμφευεται την Πολυδωραν, κορην του Περιηρους, από την οποιαν υποτιθεται ότι απεκτησε έναν υιον, τον Μενεσθιον, ο οποιος εις την πραγματικοτητα ητο παιδι του Σπερχειου ποταμου. Αργοτερον ενυμφευθη την Θετιδα την θυγατεραν του Νηρεως, δια το χεριν της φιλονεικησαν ο Ζευς με τον Ποσεδωνα….. Αλλα όταν η Θετις προμηνυσε ότι το παιδι που θα γεννηθη από αυτην θα ητο ανωτερον του πατρος του , απεσυρθησαν……Την νυμφευεται λοιπον στο Πηλιον κι οι θεοι εορτασαν τους γαμους με συμποσια και υμνους. Και χαρισε στον Πηλεαν ο Χειρων ένα δορυ από ξυλο μηλιας κι ο Ποσειδων δυο αθανατα αλογα, τον Βαλιον και τον Ξανθον [ τα ειχε ο υιος Αχιλλευς εις την Τροιαν]. Όταν η Θετις εγεννησε με τον Πηλεαν παιδι ηθελε να το κανει αθανατον ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄ ΧΙΙΙ 4.5.6.

1.38 ταυτης Ζευς ερασθεις, ροδου αποπλεων, ταυρος χειροηθης γενομενος, επιβιβασθεισαν δια της θαλασσης εκομισεν εις Κρητην , η δε, εκει συνευνασθεντος αυτή Διος, εγεννησε Μινωαν Σαρπηδονα ‘Ραδαμανθυν. ( Ο Ζευς την ερωτευθη (την Ευρωπη σ.σ.) και μεταμορφωμενος σε έναν ημερον ταυρον την ανεβασε στην ραχην του και την εφερε δια θαλασσης στην Κρητην. Εκει πλαγιασε μαζι της και εγεννησε τον Μινωαν, Σαρπηδονα, και τον Ραδαμανθυν). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄ Ι.

1.39 Αιγιναν δε κομισας εις την τοτε Οινωνην λεγομενην νησον, νυν δε Αιγινα από εκεινης κληθεισαν, μιγνυται, και τεκνοι παιδα εξ αυτης Αιακον. τουτω Ζευς οντι μονω εν τη νησω τους μυρμηκας ανθρωπους εποιησε. ( εφερε (ο Ζευς σ.σ.) την Αιγινα στην νησον που ως τοτε ονομαζοταν Οινωνη και μετα Αιγινα από το ονομα της. Εκει ευρεθη μαζι της και εγεννησε έναν υιον, τον Αιακον, ο Αιακος ητο μονος εις την νησον και ο Ζευς εκανε τα μυρμηκια ανθρωπους ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄ ΧΙΙ 6.

1.40 Ην δε ευσεβεστατος παντων Αιακος, διο και την Ελλαδα κατεχουσης αφοριας δια Πελοπα…..χρησμοι θεων ελεγον απαλλαγησεσθαι των ενεστωτων κακων την Ελλαδα, εάν Αιακος υπερ αυτης ευχας ποιησηται ποιησαμενου δε ευχας Αιακου της ακαρπιας η Ελλας απαλλαττεται . ( Ο Αιακος ητο ο ευσεβεστατος ολων των ανθρωπων. Γι αυτό κι όταν επεσε στην Ελλαδα ακαρπια εξ αιτιας του Πελοπος…..οι χρησμοι των θεων ελεγαν, ότι η Ελλας θα απαλλαγη από τις συμφορες της, εάν ευχεθη υπερ αυτης ο Αιακος. Πραγματως, όταν ο Αιακος εκανε τις ευχες του η Ελλας απαλλαχθη από την ακαρπια ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Γ΄ ΧΙΙ 6.

1.41 Προμηθεως δε παις Δευκαλιων εγενετο, ουτος βασιλευων των περι την Φθιαν τοπον γαμει Πυρραν την Επιμηθεως και Πανδωρας, ην επλασαν θεοι πρωτην γυναικα. ( Υιος του Προμηθεως ητο ο Δευκαλιων, βασιλευς της Φθιας, που ενυμφευθη την Πυρραν κορην Επιμηθεως και Πανδωρας, της πρωτης γυναικος που επλασαν οι θεοι ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Α΄ VII

1.42 Γινονται δε εκ Πυρρας Δευκαλιωνι παιδες Ελλην μεν πρωτος, ον εκ Διος γεγεννησθαι, <ενιοι> λεγουσι, <δευτερος δε> Αμφικτυων ο μετα Κραναον βασιλευσας της Αττικης , θυγατηρ δε Πρωτογενεια, εξ ης και Διος Αεθλιος. ( Ο Δευκαλιων με την Πυρραν απεκτησε υιους, πρωτον τον Ελληνα που λενε μερικοι ότι εγγενηθη από τον Διαν. Δευτερον τον Αμφικτυονα που εβασιλευσεν στην Αττικην υστερα από τον Κραναον, και μια κορη την Πρωτογενεια, απ’ αυτην και τον Διαν εγεννηθη ο Αεθλιος. ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Α΄ VII

1.43 Ελληνος δε και νυμφης Ορσηιδος Δωρος Ξουθος Αιολος, αυτος μεν ουν αφ’ αυτου τους καλουμενους Γραικους προσηγορευσεν Ελληνας, τοις δε παισιν εμερισε την χωραν. ( Εκ του Ελληνος και της νυμφης Ορσηιδος εγεννηθησαν ο Δωρος,Ξουθος, Αιολος. Ο Ελλην εδωσε το ονομα του εις τους Ελληνας οι οποιοι εως τοτε λεγοταν Γραικοι και μοιρασε την χωραν στα παιδιαν του ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Α΄ VII 3

1.44 και Ξουθος μεν λαβων την Πελοποννησον εκ Κρεουσης της Ερεχθεως Αχαιον εγεννησε και Ιωνα, αφ’ ων Αχαιοι και Ιωνες καλουνται, Δωρος δε τηγν περαν χωραν Πελοποννησου λαβων τους κατοικους αφ’ εαυτου Δωριεις εκαλεσεν, Αιολος δε βασιλευων των περι την Θεσσαλιαν τοπων τους ενοικουντας Αιολεις προσηγορευσε, και γημας Εναρετην την Δηιμαχου παιδας μεν εγεννησεν επτα, Κρηθεα Σισυφον Αθαμαντα Σαλμωνεα Δηιονα Μαγνητα Περιηρην, θυγατερας δε πεντε, Κανακη Αλκυονην Πεισιδικην Καλυκην Περιμηδην.

( Ο Ξουθος πηρε την Πελοποννησον και με την Κρεουσα , θυγατερα του Ερυχθεως τον Αχαιον , εγεννησεν τον Ιωνα, από τους οποιους πηραν το ονομα οι Αχαιοι και οι Ιωνες. Ο Δωρος πηρε την περιοχην ανω της Πελοποννησου κι ονομασε τους κατοικους της Δωριεις από το ονομα του. Ο Αιολος εγινε βασιλευς της Θεσσαλιας κι ονομασε τους κατοικους Αιολεις. Ενυμφευθη την Εναρετην ,θυγατερα του Δηιμαχου, και εγεννησε επτα αγορια, τον Κρηθεα Σισυφον Αθαμαντα Σαλμωνεα Δηιονα Μαγνητα Περιηρην και πεντα κορες, την Κανακη Αλκυονη Πεισιδικη Καλυκη και την Περιμηδη ). Απολλοδωρος. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Α΄ VII 3

1.45 τας Διομηδους του Θρακος ιππους εις Μυκηνας κομιζειν, ην δε ουτος Αρεος και Κυρηνης , βασιλευς Βιστονων εθνους Θρακιου. ( τους ιππους του Διομηδους του Θρακος επρεπε (ο Ηρακλης σ.σ.) να φερει εις τας Μυκηνας, ητο υιος του Αρεως και Κυρηνης βασιλευς των Βιστονων εθνος Θρακικον

1.46. Διελθων δε Αβδηριαν εις Λιγυστινην ηλθεν, εν η τας βοας αφηρουντο Ιαλεβιων τε και Δερκυνος οι Ποσειδωνος υιοι ( Διελθων την Αβδηριαν ηλθε στην Λιγυστινην ( περιοχην της ΒΔ Ιταλιας σ.σ.) , οπου οι υιοι του Ποσειδωνος, ο Ιαλεβιων και ο Δερκυνος, επιχειρουν να του αρπαξουν τις αγελαδες ( από τον Ηρακλεαν σ.σ.). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Β΄ V 8

1.47 ηλθεν εις πεδιον Ερυκος, ος βασιλευεν Ελυμων. Ερυξ δε ην Ποσειδωνος παις . ( ηλθεν (ο Ηρακλης σ.σ.) εις την χωραν του Ερυκος, ο οποιος εβεσιλευεν των Ελυμων ητο υιος του Ποσειδωνος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Β΄ V 8

1.48 τον βασιλεαν Ευρυπυλον , Αστυπαλαιας παιδα και Ποσειδωνος. ( ο βασιλευς , (της Κω σ.σ.) Ευρυπυλος υιος Αστυπαλαιας και Ποσειδωνος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Β΄ VII

1.49 Αυγη δε εδωκε Ναυπλιου τω Ποσειδωνος ( την Αυγη την εδωσε (ο πατηρ της Αλεος σ.σ.) στον Ναυπλιον υιον του Ποσειδωνος ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΣ. Βιβλιοθηκη, βιβλιον Β΄ VII 4

1.50 αλλα ταυτα τε ικανως ημιν ταυτη και τα περι θεων ορατων και γεννητων ειρημενα φυσεως εχετω τελος. Περι δε των αλλων δαιμονων ειπειν και γνωναι την γενεσιν μειζον η καθ’ ημας, πειστεον δε τοις ειρηκοσιν εμπροσθεν, εγκονοις μεν θεων ουσιν, ως εφασαν , σαφως δε που τους γε αυτων προγονους ειδοσιν, αδυνατον ουν θεων παισιν απιστειν, καιπερ, ανευ τε εικοτων και αναγκαιων αποδειξεων λεγουσιν, αλλ’ ως οικεια φασκοντων απαγγελλειν επομενους τω νομω πιστευτεον.

(Αλλα αυτά που ελεχθησαν τοσον ικανοποιητως εως εδώ και τα περι των ορατων θεων και περι των γεννητων και περι της φυσεως αυτων ας παυσουμεν εδώ. Είναι περα των δυναμεων μας να ομιλησωμε περι των αλλων δαιμονων και να μαθουμε τα σχετικα με την γεννησιν των. Πρεπει δε να πιστευουμε εκεινους που ωμιλησαν πριν και ησαν απογονοι, (ησαν εγγονια) όπως ελεγον των θεων, και ασφαλως εγνωριζαν καλυτερα τους προγονους των. Είναι, λοιπον ,αδυνατον να μην πιστευσωμε εις τους απογονους των θεων ( τοσοι ηρωες, και γυναικες μαζι με τα παιδιαν τους να διαιωνηζουν την κληρονομιαν τους πλαθοντας την γεννεα των Ελληνων σ.σ.) , αν και αυτοι ομιλουν χωρις τις πιθανες και αναγκαιες αποδειξεις ( εδώ εμφανιζεται το ερευνητικον μυαλλον του Ελληνος σ.σ.) Αλλα, επειδη υποστηριζουν ότι ομιλουν δια γνωστα οικογενειακα των θεματα, οφειλουμε να τους πιστευσωμεν ακολουθωντας τα καθιερωμενα ( εδώ παρουσιαζεται η εκπληκτικη μαρτυρια της συμπατικης φυσεως των Ελληνων εις το ότι οι Ελληνες δεν ειχαν κανεναν λογον να ψευδονται να αποδειξουν εις κανεναν τιποτε εφωσον ολλοι οι Ελληνες ειχαν μια κοινην καταγωγην , ηθη, εθυματα, βιολογικες καταβολες, κοινη συμμετοχην εις την αναπτυξιν της διανοιας των και αποχωρησμον από το βλακωδες γενος των ανθρωπων. Ετσι εχει μεινη περιωνυμον το γεγονος εις την σημερινην εποχην της μαζικης παρανοιας το ότι «ότι είναι και λεγεται ελληνικον είναι αληθες» σ.σ.). ΠΛΑΤΩΝ. Τιμαιος 40 d 3

1.51 Ηφαιστος δε κοινην και Αθηνα φυσιν εχοντες, αμα μεν αδελφην εκ ταυτου πατρος, αμα δε φιλοσοφια φιλοτεχνια τε επι τα αυτά ελθοντες, ουτω μιαν αμφω ληξιν τηνδε την χωραν ειληχαντον ως οικειαν και προσφορον αρετη και φρονησει πεφυκυιαν , ανδρας δε αγαθους εμποιησαντες αυτοχθονας επι νουν εθεσαν την της πολιτειας ταξιν, ων τα μεν ονοματα σεσωται, τα δε εργα δια τας των παραλαμβανοντων φθορας και τα μηκη των χρονων ηφανισθη.

( ο δε Ηφαιστος και η Αθηνα, εχοντας ιδιαν φυτρα και οντως συγχρονως αδελφια καταγομενα από τον ιδιον πατερα, με την ιδια κλισι και αγαπη προς την φιλοσοφιαν και την τεχνην, συνεβη και οι δυο να παρουν με κληρον αυτή εδώ την χωραν (την Αττικην σ.σ.), η οποια ητο εκ φυσεως τετοια ως προς την αρετην και την φρονησιν που να ταιριαζη με τον χαρακτηρα των θεων αυτων, σ’ αυτην, δε την χωραν, αφου εδημιουργησαν αγαθους αυτοχθονες ανδρες, τους ενεφυτευσαν εις τον νουν την διοργανωσιν του δημοκρατικου πολιτευματος ). ΠΛΑΤΩΝ. Κριτιας 109 c 6

1.52 Παντων δη πρωτον μνησθωμεν ότι το καφαλαιον ην ενακισχιλια ετη, αφ’ ου γεγονως εμηνυθη πολεμος τοις θ’ υπερ Ηρακλειας στηλας εξω κατοικουσιν και τοις εντος πασιν, ον δει νυν διαπεραινειν, των μεν ουν ηδε η πολις αρξασα και παντα τον πολεμον διαπολεμησασα ελεγετο, των δ’ οι της Ατλαντιδος νησου βασιλης.

( Πρωτον πρεπει να θυμηθουμε ότι παρηλθαν εννεα χιλιαδες ετη από τοτε που διεξαχθη πολεμος μεταξυ κατοικουντων εξω και περαν από τις Ηρακλειες Στηλες (Γιβραλταρ σ.σ.) και ολων των κατοικουντων εντευθεν των Στηλων (εντος της λεκανης της Μεσογειου σ.σ.),αυτόν τον πολεμον πρεπει τωρα να εξιστορησω λεπτομερως, ελεγετο, λοιπον, ότι αρχηγος των εντευθεν καθ’ ολην την διαρκειαν του πολεμου υπηρξε αυτή εδώ η πολις (αι Αθηναι σ.σ.) και διατηρησε την αρχηγιαν εως τελους, αρχηγοι δε των εκειθεν ησαν οι βασιλεις της Ατλαντιδος νησου ). ΠΛΑΤΩΝ. Κριτιας 108 e

1.53 φαυλοι γαρ αν τω γε σω λογω ειεν των / ημιθεων οσοι εν Τροια τετελευτηκασιν οι τε αλλοι και ο της Θετιδος υιος, ος τοσουτον του κινδυνου κατεφρονησεν παρα το αισχρον τι υπομειναι, ώστε επειδη ειπεν η μητηρ αυτω προθυμουμενω Εκτορα αποκτειναι , θεος ουσα, ουτωσι πως, ως εγω οιμαι,ω παι, ει τιμωρησεις Πατροκλω τω εταιρω τον φονον και Εκτορα αποκτενεις, αυτος αποθανει, αυτικα γαρ τοι, φησι, μεθ’ Εκτορα ποτμος ετοιμος, ο δε ταυτα ακουσας του μεν θανατου και του κινδυνου ωλιγωρησε, ,πολύ δε / μαλλον δεισας το ζην κακος ων και τοις φιλοις μη τιμωρειν, αυτικα, φησι, τεθναιην δικην εποθεις τω αδικουντι, ινα μη ενθαδε μενω καταγελαστος παρα νηυσι κορωνισιν αχθος αρουρης

1.54 το ελληνικον , εον ομαιμον τε και ομογλωσσον και Θεων ιδρυματα τε κοινα και θυσιαι ηθεα τε ομοτροπα. ( το ελληνικον εθνος είναι ομοαιματον και ομογλωσσον και με κοινους θεους και θυσιας παντα ομοτροπα ). ΗΡΟΔΟΤΟΣ. 8.44

1.55 Αρξομαι δε από των προγονων πρωτον….Την γαρ χωραν οι αυτοι αει οικουντες διαδοχη των επιγιγνομενων μεχρι τουδε ελευθεραν δι’ αρετην παρεδοσαν. ( Αρχιζω δε πρωτον από τους προγονους μας….διοτι εκεινοι, κατοικουντες παντοτε οι ιδιοι την χωραν αυτην, δια της διαδοχης των μεταγενεστερων μεχρι τωρα , ενεκα της αρετης των μας την παρεδωσαν ελευθεραν ). ΠΕΡΙΚΛΗΣ . Επιταφιος . Θουκυδιδης Β΄ 36

1.56 Υμεις μεν νυν χαιρετ’ , Ολυμπια δωματ’ εχοντες, νησοι τα’ ηπειροι τε και αλμυρος ενδοθι ποντος,νυν δε θεαων φυλον αεισατε, ηδυεπειαι Μουσαι Ολυμπιαδες, κουραι Διος αιγιοχοιο, οσσαι δε θνητοισι παρ’ ανδρασιν ευνηθεισαι αθαναται γειναντο θεοις επιεικελα τεκνα ( Και τωρα χαιρετε εσεις, που τα Ολυμπια δωματα εχετε, και σεις νησια και σεις στεριες και συ θαλασσα αλμυρη. Τωρα γλυκολαλες Μουσες Ολυμπιαδες, κορες του Διος του αιγιδοφορου, τραγουδηστε το γενος των θεαινων, οσες, αφου επλαγιασαν πλαι εις τους θνητους αν και ησαν αθανατες, εγεννησαν τεκνα που ομοιαζουν με θεους ). ΗΣΙΟΔΟΣ. «ΘΕΟΓΟΝΙΑ» 963

1.57 Νυν δε γυναικων φυλον αεισατε, ηδυεπειαι Μουσαι Ολυμπιαδες, κουραι Διος αιγιοχοιο . ( Και τωρα, εσεις γλυκολαλες Μουσαι Ολυμπιαδες κορες του Διος του αιγιδοφορου, τραγουδηστε μου το γενος των θνητων γυναικων (που πλαγιασαν με θεους και εγεννησαν σ’ αυτους τεκνα. Από χαμενον εργον του «Καταλογος γυναικων» η «Ηοιαι», το οποιον διασωζεται σε μορφην αποσπασματων, όπως αυτά αντληθησαν από εργα αλλων συγγραφεων σ.σ.). ΗΣΙΟΔΟΣ. «ΘΕΟΓΟΝΙΑ» 1021

1.58 αυτος δε βροτολοιγον Αρην επιοντα δοκευσας, ενθα κε γυμνωθεντα σακευς υπο δαιδαλεοιο οφθαλμοισιν ιδης, ενθ’ ουταμεν οξει χαλκω, αψ δ’ αναχασσασθαι επει ου νυ τοι αισιμον εστιν ουθ’ ιππους ελεειν ουτε κλυτα τευχεα τοιο. ( και αφου παραφυλαξης τον ανδροφονια Αρη να ορμα, σε οποιον σημειον τον δουν τα ματια σου ακαλυπτον κατω από την πλουμιστη ασπιδα, εκει να τον κτυπησης με το οξυ χαλκινον κονταρι, κι ευθυς να καμης πισω, γιατι δεν είναι θεμιτον ουτε τους ιππους ουτε τα λαμπρα του οπλα εσυ να παρης [συμβουλη της θεας Αθηνας εις τον Ηρακλην, καθωριζοντας την γραμμη μεταξυ αθανατου και θνητου όταν τον νικηση να μην τολμηση να παρη τα οπλα και τους ιππους του θεου σ.σ.] ). ΗΣΙΟΔΟΣ. «ΑΣΠΙΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ» 336

1.59 ταχα μεν ουν ουσης και αλλης τινος οδου προς το καλον καγαθον γενεσθαι, μη γιγνωσκων δ’ ευρειν αυτος εχρησαμην τε δι’ ολου του βιου ταυτη και τοις αλλοις αφθονως εδηλουν παρακαλων αντιδιδοναι τε και αντονιναναι τι και αντιδιδασκειν , ει τιν’ ετεραν [αλλην] αυτοι γιγνωσκουσι καλοκαγαθιας οδον, <αλλ’ > αχρι περ αν επιτυχωμεν αλλης, εν τηδε διατριβωμεν, η κοινη παντων διαγνωσεως τε και θεραπειας )

(κι αν ισως υπαρχει και άλλος τροπος να γινει κανεις καλος και αγαθος ανθρωπος, εγω που δεν τον εχω ευρει, σ’ ολην μου την ζωην εφαρμοσα αυτόν που σου ανεφερα και τον φανερωνα με απλοχερια και σε αλλους, ζητωντας τους για ανταποδοσην και για να με ωφελησουν και να με διδαξουν κι αυτοι με την σειραν τους, να μου πουν αν γνωριζουν καποια άλλη μεθοδον, αλλα εν τω μεταξυ, εως να ευρουμε άλλη μεθοδον, ας ασκουμαστε σ’ αυτην που είναι η κοινη μεθοδος διαγνωσεως και θεραπειας των κακων ) ΓΑΛΗΝΟΣ. ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝ <ΤΗι> ΕΚΑΣΤΟΥ ΨΥΧΗ ΙΔΙΩΝ ΠΑΘΩΝ 35

1.60 ως δε λεοντες δυω αμφι κταμενης ελαφοιο αλληλους κοτεοντες επι σφεας ορμησωσι, δεινη δε σφ΄ιαχη αραβος θ΄αμα γιγνετ΄ οδοντων.

( και όπως δυο λεοντες γυρω από ελαφον σκοτωμενον λοξοκοιτουνται μεταξυν τους δια να ορμησουν και ταραχη φρικτη και τριξιμον δοντιων ακουγεται [ μια παρομοια γλυπτικη συνδεσις δυο λεοντων που καταβροχθιζουν ταυρον, υπαρχει εργον εις το Μουσειον των Αθηνων. Αυτό αποδεικνυει ότι οι Ελληνες κατεγραφαν την αληθεια με πενα η με γλυπτικα εργαλεια σκηνες από την ιστοριαν τους όπως διασωθη δια μεσω των αιωνων της χιλιατους ιστοριας των από μυθους και μαρτυριες από γραπτες μαρτυριες σε γραμμικες γραφες Α΄ και Β΄ ,η επικονησεις σε βραχους και σπηλαια, η και σε κυκλωπεα τοιχη, όπως εδώ επαλιθευεται ο Ησιοδος. ] ). ΗΣΙΟΔΟΣ. «ΑΣΠΙΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ» 402

1.61 κατελιπεν ουρανον, , εικασθεισα δε γυναικι ηκεν εις Ελευσινα , και πρωτον μεν επι την απ΄εκεινης κληθεισαν Αγελαστον εκαθισε πετραν παρα το Καλλιχορον φρεαρ καλουμενον.

( αφινει [ η Δημητρα] τον ουρανονκαι με την μορφην απλης γυναικος φθανει εις την Ελευσιναν, και πρωτα λαθησε εις την πετραν την Αγελαστην, όπως την ονομασαν από τοτε,διπλα εις το πηγαδι το Καλλιχορον [ ενας Ομηρικος υμνος λεγει ότι η Δημητρα οδηγησε τους Ελευσινιους να της κτισουν ένα βωμον εις το πηγαδι το Καλλιχορον= οπου εστηναν χορον οι γυναικες. Ο Παυσανιας λεγει ότι είναι δυο πηγαδια σε αποστασην το ένα από το αλλον. Το Καλλιχορον ανακαλυφθη σε ανασκαφες εντος του ναου της Δημητρος, το αλλον των Παρθενων η των Ανθεων ητο εις την ακρην της Ελευσινος εις τον δρομον προς τα Μεγαρα. Εδώ είναι ακομη μια μαρτυρια της αληθηνης ιστοριας των Ελληνων οπου οι αρχεες πηγες αποδεικνυονται αληθηνες όπως του Ομηρου ] ). ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ. Βιβλιον Α΄ IV 5

1.62 «τις δε ποιμανωρ επεστι καπιδεσποζει στρατω?» . «ουτινος δουλοι κεκληνται φωτος ουδ’ υπηκοοι» . «πως αν ουν μενοιεν ανδρας πολεμιους επηλυδας?» . «ώστε Δαρειου πολυν τε και καλον φθειραι στρατον»

( « και ποιος είναι ηγετης επανω τους κι εξουσιαζει το στρατον?» [Ξερξης], «κανενος ανθρωπου δουλοι κι υποτακτικοι δεν λεγονται» [χορος], «πως λοιπον θα αντεχαν εχθρους που επανω τους θα ερχοταν?», «όπως τον μεγαλον κι αξιον στρατον του Δαρειου εφθειραν» ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. «Περσαι» 241

1.63 Περσαι μεν γαρ ουκ ατοπον ηγουνται θυγατρι μιγνυσθαι, Ελληνες δ’ εκθεσμον, και Μασσαγεται μεν, ως φησι και Ευδοξος εν τη πρωτη της Περιοδου, κοινας εχουσι τας γυναικας, Ελληνες δ’ ου, Κιλικες τε ληστειαις εχαιρον, αλλ’ ουχ Ελληνες ( Οι Περσαι δεν θεωρουν ατοπον να εχουν σαρκικες σχεσεις με την κορην τους, ενώ για τους Ελληνες αυτό είναι εκθεσμον, οι Μασσαγεται εχουν κοινας τις γυναικας των, όπως μας λεγει ο Ευδοξος στην «Περιοδον» [εργον του], οι Ελληνες όμως όχι, οι Κιλικες αρεσκονται να επιδιδωνατι στην πειρατειαν, οι Ελληνες όμως όχι ) ΠΥΡΡΩΝ. Διογενης Λαερτιος, βιος Πυρρωνος 83

1.64 Ελληνισμος μεν ουν εστι φρασις αδιαπτωτος εν τη τεχνικη και μη εικαια συνηθεια. ( Ελληνισμος είναι γλωσσα αψογος γραμματικως και απηλλαγμενη χυδαιολογιας [εδώ εγκειται και η παρανοια των συγχρονων μεταυραστων του Ελληνισμου οι οποιοι τον εχουν μεταφραση με τις αξιες του δικου τους πολιτισμου, όπως οι λεξεις, «αιρεσις», «ερωμενος», «δογματιζειν», «ηδονη», «ψυχικη ασκησις», «δαιμων», «χρηστος» κ.τ.λ.]) ΖΗΝΩΝ Ο ΚΙΤΙΕΥΣ ΚΥΠΡΟΥ. Διογενης Λαερτιος , βιος Ζηνωνος Κιτιεως 58

1.65 Ευμορφων δε κολοσσων ( την χαρην των ομοροσχηματων αγαλματων ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Αγαμεμνων 416

1.66 υμνον Πριαμου πολις γεραια πολυθρηνον μεγα στενει κικλησκουσα ( τον υμνον του Πριαμου πολις πολυθρηνητην βγαζει μεγαλον στεναγμον) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Αγαμεμνων 709

1.67 Και μην αγαν γ’ Ελλην’ επισταμαι φατιν. Και γαρ τα πυθοκραντα,δυσμαθη δ’ όμως. ( κι όμως ξερω βεβαια την ελληνικην γλωσσα πολύ καλα, της Πυθιας ελληνικοι και οι χρησμοι, όμως δυσκολονοητοι ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Αγαμεμνων 1254

1.68 Ενταυθα δισσους ειδε τις νεανιας βουφορβος ημων, καπεχωρησεν παλιν ακροισι δακτυλοισι πορθμευων ιχνος,. Ελεξε δ’ : «Ουχ ορατε; Δαιμονες τινες θασσουσιν οιδε,» Θεοσεβης δ’ ημων τις ων ανεσχε χειρα και προσηυξατ’ εισιδων : «Ω ποντισς παι Λευκοθεας, νεων φυλαξ, δεσποτα Παλαιμον, ιλεως ημιν γενου, ειτ’ ουν επ’ ακταις θασσετον Διοσκουρω, η Νηλεως αγαλμαθ’ ος τον ευγενη ετικτε πεντηκοντα Νηρηδων χορον». ( εκει ειδε καποιος από εμας τους γελαδαρηδες το ζευγος των δυο παλικαριων, γυρισε πισω προς εμας πατωντας εις τα νυχια των ποδιων του και με προσοχην μας ειπε: «Δεν βλεπετε; Να , καποιοι θεοι εκει ευρισκονται καθισμενοι».[ ο Ορεστης και ο πρωτος εξαδελφος του και φιλος του Πιλλαδης εις ζητησην της χαμενης αδελφης του Ιφιγενειας όταν ευθασαν εις την χωραν των Ταυρεων . Οι Ελληνες ειχαν την μοναδικην βιολογικην αποκληστικοτητα να ομοιαζουν σε ομορφια με τους θεους] . Καποιος αναμεσα μας θεοσεβουμενος τους ειδε, εσηκωσε τα χεριαν του υψηλα και προσευχηθη: «Υιε της θαλασσινης Λευκοθεας, των καραβιων σωτηρα, δεσποτα Παλαιμονα, δειξου ευσπλαχνικος σ’ εμας, ειτε εσεις οι δυο που καθεστε εις την ακριγιαλια ειστε οι Διοσκουροι ειτε του Νηρεως η χαρα αυτου που γεννησε τον αρχοντικον χορον με τις πενηντα Νηρηΐδες!» ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια η εν Ταυροις» 264

1.69 Στωμεν, Χαλκιδος εκγονα θρεμματα ( Ας σταθουμε, εμεις γεννηματα-θρεμματα της Χαλκιδος ) ΕΥΡΙΠΗΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 598

1.70 ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: Τουνομα μεν ουν παιδ’ οιδ’ οτω κατηνεσας, γενους δε ποιου χωποθεν μαθειν θελω.

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: Αιγινα θυγατηρ εγενετ’ Ασωπου πατρος.

ΚΛΗΤ: Ταυτην δε θνητων η θεων εζευξε τις;

ΑΓΑΜ: Ζευς, Αιακον δ’ εφυσεν, Οινωνης προμον.

ΚΛΗΤ: Του δ’ Αιακου παις τις κατεσχε δωματα;

ΑΓΑΜ: Πηλευς ο Πηλευς δ’ εσχε Νηρεως κορην.

ΚΛΗΤ: Θεου διδοντος η βια θεων λαβων;

ΑΓΑΜ: Ζευς ηγγυησε και διδωσ’ διδως ο κυριος.

ΚΛΗΤ: Γαμει δε που νιν; η κατ’ οιδμα ποντιον;

ΑΓΑΜ: Χειρων ιν’ οικει σεμνα Πηλιου βαθρα.

ΚΛΗΤ: Ου φασι Κενταυρειον ωκισθαι γενος;

ΑΓΑΜ: Ενταυθ’ εδαισαν Πηλεως γαμους θεοι.

ΚΛΗΤ: Θετις δ’ εθρεψεν η πατηρ Αχιλλεα;

ΑΓΑΜ: Χειρων, ιν ηθη μη μαθοι κακων βροτων.

ΚΛΗΤ: Φευ, σοφος γ’ ο θρεψας χω διδους σοφωτεροις.

ΑΓΑΜ: Τοιοσδε παιδος σης ανηρ εσται ποσις.

ΚΛΗΤ: Ου μεμπτος οικει δ’ αστυ ποιον Ελλαδος;

ΑΓΑΜ: Απιδανον αμφι ποταμον εν Φθιας οροις.

( ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: …..Ξερω το ονομα αυτου που υποσχεθηκες την κορην μας; ομως θελω να μαθω από πού ξεκινα το γενος του γαμπρου.ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ: Η Αιγινα ητο θυγατερα του Ασωπου ποταμου. ΚΛΗΤ: Μ’ αυτην ποιος θνητος η ποιος θεος ξευγαρωθη; ΑΓΑΜ: Ο Ζευς και γεννησε τον Αιακον, τον προστατην της Οινωνης. ΚΛΗΤ: Ποιον παιδι του Αιακου εγινε κληρονομος της περιουσιας του; ΑΓΑΜ: Ο Πηλευς κι αυτος πηρε γυναικα του την κορην του Νηρεως. ΚΛΗΤ: Θεος του την εδωσε η την πηρε χωρις την θελησην των θεων; ΑΓΑΜ: Ο Ζευς του την υποσχεθη κι ο κυρης της του την εδωσε. ΚΛΗΤ: Και που την ενυμφευθη; Αληθεια, μεσα εις τα κυματα; ΑΓΑΜ: Εκει οπου σε αγιον τοπον του Πηλιου κατοικει ο Χειρων. ΚΛΗΤ: Εκει που λενε ότι κατοικει το γενος των Κενταυρων; ΑΓΑΜ: Εκει οι θεοι εορτασαν τον γαμον του Πηλεως.ΚΛΗΤ: Τον Αχιλλεα τον ανεθρεψε η Θετις η ο πατηρ του; ΑΓΑΜ: Ο Χειρων για να μην μαθει τα ηθη κακων ανθρωπων. ΚΛΗΤ: Ω! Σοφος οποιος τον ανεθρεψε, σοφοτερος οποιος τον εδωσε. ΑΓΑΜ: Τετοιος ανθρωπος θα γινει ανδρας της θυγατρος σου. ΚΛΗΤ: Δεν είναι αξιοκατακριτος, σε ποια πολιν ελληνικη κατοικει; ΑΓΑΜ: Πλησιον του Απιδανου ποταμου, εις τα συνορα της Φθιας ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 695-713

1.71 ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: Προς γενειαδος <σε>, προς δεξιας, προς μητερος ( ΚΛΗΤ: Σε εξορκιζω στα γενια σου, στο δεξιν χερι σου, στην μητεραν σου [ εκλησιν προς τον Αχιλλεαν να την βοηθηση όταν εμαθε ότι ο Αγαμεμνων χρησιμοποιησε δολιως το ονομα του για να φερει την κορην τους εις την Αυλιδα ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 909

1.72 ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Ου των γαμων εκατι μυριαι κοραι θηρωσι λεκτρον τουμον ειρηται τοδε, αλλ’ υβριν ες ημας υβρισ’ Αγαμεμνων αναξ. Χρην δ’ αυτόν αιτειν τουμον ονομ’ εμου παρα, θηραμα παιδος, η Κλυταιμηστρα δ’ εμοι μαλιστ’ επεισθη θηγατερ’ εκδουναι ποσει. Εδωκα ταν Ελλησιν, ει προς Ιλιον εν τωδ’ εκαμνε νοστος ουκ ηρνουμεθ’ αν το κοινον αυξειν ων μετ’ εστρατευομην ( ΑΧΙΛΛΕΥΣ: αναριθμητες κοπελες κυνηγουν την δικην μου κλινην -, αλλα ο αρχων Αγαμεμνων μ’ εχει προσβαλει πολύ. Επρεπε από εμενα να ζητηση την χρησιν του ονοματος μου, την παγιδα για την κορην του. Η Κλυταιμητρα κυριως πειστηκε να δωση εμενα ανδρα την θυγατεραν της. Θα εδινα και εις τους Ελληνας το ονομα μου, εάν εις αυτό ωφειλωταν η εκστρατειαν μας εις την Τροιαν, δεν θα αρνιομουν να συμβαλω εις την επιτευξιν του σκοπου αυτων που συνοδευω ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 959

1.73 ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Αλλ’ ησυχαζε, θεος εγω πεφηνα σοι μεγιστος, ουκ ων, αλλ’ όμως γενησομαι ( ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Αλα μεινε υσηχη, σου εφανη σαν πολύ μεγαλος θεος, χωρις να ειμαι, κι όμως θα γινω για χαρην σου [ ιδε την μετριοπαθια του ανδρος, και τις συκοφαντιες κατά Αλεξανδρου 35.21 ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 973

1.74 ΧΟΡΟΣ: Ελεξας, ω παι Πηλεως, σου τ’ αξια και της εναλιας δαιμονος, σεμνης θεου …….Αλλ’ ευ μεν αρχας ειπας, ευ δε και τελη ( Υιε του Πηλεως, ομιλισες με λογια που είναι ανταξιαν σου και ανταξια της θαλασσινης θεοτητος, της σεβαστης θεας ……….Ομως σωστη ητο η αρχη του λογου σου, σωστον και το τελος του [ ευσεβεια, σοφρωσυνην, αρετες που γαλουχουσαν τους Ελληνας , και ειχαν ένα συγκροτημενον λογον, αρχη και τελος του λογου του ητο δωμημενος λογικως ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι»

1.75 ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Παντως δε μ’ ικετευοντε θ’ ηξετ’ εις ισον επ’ ανικετευτοις θ’ εις εμοι γαρ εστ’ αγων μεγιστος, υμας εξαπαλλασαι κακων………..ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: Οναιο συνεχως δυστυχουντας ωφελων. ( ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Οποσδηποτε εις το ιδιον σημειον θα φθασετε, ειτε κι οι δυο με ικετευετε ειτε μενω χωρις ικεσια [ κολακιες και μικροτητες ο Ελλην δεν τις θεωρουσε αξιες ανθρωπου] διοτι εγω έναν αγωνα θα κανω πολύ μεγαλον, να σας γλιτωσω από την συμφοραν σας [την μητερα και την κορην της] ………ΚΛΥΤΑΙΜΗΤΡΑ: Να εχεις καλον εις την ζωην σου, που βοηθας τους δυστυχους ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 1002 1008

1.76 ΑΧΙΛΛΕΥΣ:Μηδε πατροων δομον αισχυν’ ο γαρ τοι Τυνδαρεως ουκ αξιος κακως ακουειν, εν γαρ Ελλησιν μεγας ( ΑΧΙΛΛΕΥΣ: Μην ντροπιαζεις το πατρικον σου σπιτι, διοτι του Τυνδαρεως δεν αξιζει να κακολογειται, είναι μεγα εις τους Ελληνας [ Ο Αχιλλευς επευθηνεται προς την Κλυταιμητραν να μην βαδιζει μονη της μεταξυ των στρατιωτων διοτι θα ντροπιασει τον οικον της. Είναι ο ηθικος κωδιξ σεβασμου της γυναικος απενταντι του ανδρος και τουμπαλιν ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «‘Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 1030

1.77 Ει δ’ εισι <συνετοι> υεοι, δικαιος ων ανηρ εσθλων κυρησεις, ει δε μη, τι δει πονειν; ( ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ: Αν υπαρχουν θεοι, ετσι που εισαι ανθρωπος σωστος, θα τυχεις καλους <θεους>, αλλοιως γιατι να κοπιαζουμε; [ Η Κλυταιμηστρα απευθυνεται προς τον Αχιλλεαν για την καλυσυνην του. Ο καλοκαγαθος ανθρωπος δημιουργησε λογικους και σοφρωνας θεους αναγνωριζει το θειον το οποιον δεν ζυτα τιποτε εκτος από σεβασμον, σεβασμον προς την φυσιν και ευγνωμωσυνην προς αυτην και τους συμπατικους νομους. Και αυτος ητο ο Ελλην σεβασμιος και ευγνωμων προς το θειον ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 1034

1.78 ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Βαρβαρων δ’ Ελληνας αρχειν εικος, αλλ’ ου βαρβαρους μητερ, Ελληνων, το μεν γαρ δουλον, οι δ’ ελευθεροι ( ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Οι Ελληνες να κυβερνουν βαρβαρους είναι σωστον, όχι βαρβαροι τους Ελληνας μητερα, εκεινοι είναι δουλοι, αυτοι ελευθεροι ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. «‘Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 1400

1.79 ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Ιω γα ματερ, ω Πελασγια Μυκηναιαι τα’ εμαι θεραπναι….. ( ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Ω, γη μητερα ω, Πελασγια και Μυκηνες, που εισαστε ο τοπος μου ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. « Ιφιγενεια εν Αυλιδι» 1498

1.80 ΕΚΤΩΡ: Ευ νυν τοδ’ ιστε – Ζευς ομωμοται πατηρ ( ΕΚΤΩΡ: Λοιπον να γνωριζεται καλα αυτό – ορκιστηκα εις τον Διαν τον πατερα ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ρησος 816

1.81 ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Και νυν κατ’ οικους εστ’, από Σπαρτης μολων επ’ αυτό τουτο δειματουμενη δ’ εγω δομων παροικον Θετιδος εις ανακτορον θασσω τοδ’ ελθουσ’, ην με κωλυση θανειν. Πηλευς τε γαρ νιν εκγονοι τε Πηλεως σεβουσιν, ερμηνευμα Νηρηΐδος γαμων ( ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Και τωρα εις το παλατι ευρησκεται εχοντας ελθη από την Σπαρτην για τον σκοπον αυτόν, κι εγω γεματη φοβον εις το ιερον αυτό της Θετιδος, που ειναι μεσα εις το παλατι, ηλθα και καθομαι μηπως εκεινη με γλιτωσει από τον θανατον. Διοτι και ο Πηλευς και του Πηλεως οι απογονοι αυτην τιμουν, καθως ενθυμηζει σ’ αυτους της Νηρηΐδος τον γαμον ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ανδρομαχη 41

1.82 ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Ουχ ωδ’ ανανδρον αυτόν η Τροια καλει, αλλ’ εισιν οι χρη, Πηλεως γαρ αξια πατρος τ’ Αχιλλεως εργα δρων φανησεται ( ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Αυτόν [τον Νεοπτολεμον εγγονον του Πηλεως και υιος του Αχιλλεως] η Τροια δεν τον χαρακτηριζει ανανδρον, αλλα θα τραβηξει οπου πρεπει – γιατι του Πηλεως ανταξια και του πατρος Αχιλλεως εργα θα κανει ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ανδρομαχη 341

1.83 ΠΗΛΕΥΣ: κει τρις νοθος πεφυκε, πολλακις δε τοι ξηρα βαθειαν γην ενικησε σπορα, νοθοι τε πολοι γνησιων αμεινονες. ( ΠΗΛΕΥΣ: Πολες φορες εις την σπορα η ξενη γη νικα την παχια γη και παιδια νοθα πολλα είναι καλυτερα από τα γνησια παιδια ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Ανδρομαχη 636

1.83α ΘΗΣΕΥΣ: Ευεργετης βροτοισι και μεγας φιλος ( ΘΗΣΕΥΣ: Εισαι ευεργετης των θνητων κι ενας μεγαλος φιλος [ προς τον Ηρακλεα] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Ηρακλης Μαινομενος 1253

1.84 ΘΕΤΙΣ: Ανδρομαχην λεγω, Μολοσσιαν γην χρη κατοικησαι, γερον, Ελενω συναλλαχθεισαν ευναιοις γαμοις, και παιδα τονδε, των απ’ Αιακου μονον λελειμμενον δη. Βασιλεα δ’ εκ τουδε χρη αλλον δι’ αλλου διαπεραν Μολοσσιας ευδυμονουντας ου γαρ ωδ’ αναστατον γενος γενεσθαι δει το σον καμον, γερον, Τροιας τε, και γαρ θεοισι κακεινης μελει ( ΘΕΤΙΣ: την Ανδρομαχην εννοω, πρεπει να κατοικηση εις των Μολοσσων την χωραν, γεροντα, με τον Ελενον ενωμενη εις γαμον νομιμον, μαζι κι αυτό το παιδι, που μονον αυτό από του Αιακου το γενος εχει μεινει. Βασιλεις από αυτό το παιδι ο ενας υστερα από τον αλλον με την σειραν πρεπει εις τους Μολοσσους να γεννηθουν ευτυχησμενα, γιατι δεν πρεπει ετσι να χαθη το γενος το δικον σου και το δικον μου, γεροντα, και της Τροιας, γιατι νοιαζονται και για εκεινην οι θεοι [οι συγγενιακες σχεσεις μεταξυ των Ελληνικων φυλων υπηρχε και με τους Τρωας οι Αιακιδαι δια μεσω του Νεοπτολεμου. Ετσι οι Ελληνικες φυλες συνδιαζοταν με αιμα συγγενικον ] ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: Ανδρομαχη 1243

1.85 ΑΔΜΗΤΟΣ: Χαιρ’, ω Διος παι Περσεως τα’ αφ’ αιματος ΗΡΑΚΛΗΣ: Αδμητε, και συ χαιρε, Θεσσαλων αναξ ( ΑΔΜΗΤΟΣ: Χαιρε υιε του Διος και απογονε του Περσεως ΗΡΑΚΛΗΣ: Χαιρε κ’ εσενα ,Αδμητε της Θεσσαλιας αρχων ) ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ. Αλκηστις 509

1.86 ΧΟΡΟΣ: Πατερ, φρονουντως προς φρονουντας εννεπεις. Φυλαξομαι δε τασδε μεμνησθαι σεθεν κεδνας εφετμας, Ζευς δε γεννητωρ ιδοι………..ΔΑΝΑΟΣ: Κεινου θελοντος ευ τελευτησει ταδε. Και Ζηνος ορνιν τονδε νυν κικλησκετε ( ΧΟΡΟΣ: Πατερ, συνετα τα λογιαν σου σε συνετες τα λες. Θα νοιασθω αυτές τις σοφες σου τις συμβουλες εις τον νουν μου να τις εχω, κι ο Ζευς ο γενναρχης μας ας βλεπει……….ΔΑΝΑΟΣ: Αν θελει εκεινος, καλον τελος θα εχουν αυτά. Και του Διος το πτηνον [ο αετος] τωρα καλεσε το) ΑΙΣΧΥΛΟΣ. Ικετιδες 206 211

1.87 Ο ΠΕΛΑΣΓΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ: Το πανσοφον νυν ονομα τουτου μοι φρασον. ΧΟΡΟΣ: Δαναος, αδελφος δ’ εστι πεντηκονταπαις. ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Και τουδ’ ανοιγε τουνομ’ αφθονω λογω . ΧΟΡΟΣ: Αιγυπτος, ειδως δ’ αμον αρχαιον γενος πρασσοις αν, ως Αργειον αντησας στολον. ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Δοκειτε <δη> μοι τησδε κοινωνειν χθονος ταρχαιον……Τις φης ικνεισθαι τωνδ’ αγωνιων θεων ( ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Πες μου τωρα το ονομα του σοφου αυτου. ΧΟΡΟΣ: Δαναος, κι εχει αδελφον με πενηντα υιους. ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Πες μου κι το ονομα αυτου χωρις να μου το κρυψεις. ΧΟΡΟΣ: Αιγυπτος. Και μια που γνωρισες την παλαιαν μου γενια , δυνασαι να ενεργεις ξεροντας πως ευρικες μια ομαδα Αργειων. ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Μου φαινεται λοιπον πως μ’αυτή την χωραν εχετε δεσμους από τους αρχαιους χρονους……….Και γιατι λες ότι ηλθες ικετευοντας κοινως λατρευτικους θεους [ Αιγυπτος, Παλαιστινην, Λιβυη, εχουν κοινους δεσμους με την μητροπολιτικην Ελλαδα ] ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ικετιδες 320 333

1.88 ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Και πασαν αιαν, ης δι ΄αγνος ερχεται Στρυμων, το προς δυνοντος ηλιου κρατω. Οριζομαι δε την τε Περραιβων χθονα, Πινδου τε ταπεκεινα, Παιονων πελας, ορη τε Δωδωναια, συντεμνει δ’ ορος υγρας θαλασσης, τωνδε ταπι ταδε κρατω. Αυτης δε χωρας Απιας πεδον τοδε παλαι κεκληται φωτος ιατρου χαριν. Απις γαρ ελθων εκ περας Ναυπακτιας ιατρομαντις παις Απολλωνος χθονα τηνδ’ εκκαθαιρει κνωδαλων βροτοφθορων( ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Κι ολη την χωραν που από μεσα της περνα ο αγνος Στρυμων [η Μακεδονια] προς την δυτικην πλευραν, εξουσιαζω. Οριζω ακομη των Περραιβων την χωραν, τα μερη περαν της Πινδου τα ορη, εις τους Παιονες [η σημερινην περιοχην των Σκοπιων , της νοτιου Γιουγκοσλαβιας, και της δυτικης Βουλγαριας, και της Ανατολικης Αλβανιας ] και της Δωδωνης τα βουνα, ως εδώ [ την Αργολιδα ] αυτές τις χωρες εξουσιαζω. Από τα αρχαια χρονια αυτή εδώ η χωρα η Απια [η Πελοποννησος επονωμασθη από τον Πελοπα] ονομαζεται χαριν καποιου ιατρου. Ο Απης, αφου ηλθε από την Ναυπακτιαν αντιπερα, ητο ιατρομαντις υιος του Απολλωνος, αυτή την χωραν καθαρισε από ανθρωποφθορα τερατα [είναι τα ειδη των ανθρωπωΐδων τα οποια ο Ζευς ηθελε να εξοντωση κι ο Προμηθευς τους εδωσε την φωτια ] ) ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ικετιδες 254

1.89 Ουδεν αν εν τη διανοια του κεκολασμενου και εκκεκαθαρμενου πυωδες ουδε μην μεμολυσμενον ουδε υπουλον ευροις ( τιποτε δεν θα δυνηθης να ευρης πυωδες ουτε μολυσμενον ουτε υπουλον εις την σκεψιν του διορθωμενου και καθαρου ) ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ. Τα εις εαυτον Βιβλιον Γ΄ η΄

1.90 Παν το και οπωσουν καλον εξ εαυτου καλον εστι,και εφ’ εαυτο καταληγει ( κάθε τι που είναι αναμφισβητητως ωραιον είναι και ωραιον από την φυσιν του και εις τον εαυτον του καταληγει ) ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ. Τα εις εαυτον Βιβλιον Δ΄ κ΄

1.91 το γε δη οντως καλον τινος χρειαν εχει; Ου μαλλον η νομος, ου μαλλον η αληθεια, ου μαλλον η ευνοια, η αιδως, τι τουτων δια το επαινεισθαι καλον εστιν, η ψεγομενον φθειρεται; Σμαραγδον γαρ εαυτου χειρον γινεται, εάν μη επαινηται; Τι δε χρυσος, ελεφας, πορφυρα, λυρα, μαχαιριον, ανθυλλιον, δενδρυφιον; ( αυτό που είναι πραγματικως ωραιον από τι εχει αναγκη; Δεν εχει μεγαλυτερα αναγκη, από την αναγκην που εχει ο νομος, η αληθεια, η καλωσυνην, ο σεβασμος, ποιον από όλα αυτά είναι καλον διοτι το επαινουν η ποιον βλαπτεται όταν το κατηγορουν; Μηπως το σμαραγδι γινεται χειροτερον όταν δεν το επαινουν; Μηπως ο χρυσος, ο ελεφας, η πορφυρα, η λυρα, το μαχαιρι, το μικρον ανθος, το δενδρον; ) ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ. Τα εις εαυτον Βιβλιον Δ΄ κ΄

1.92 Πειρω μεν πειθειν αυτους, πραττε δε και ακοντων, όταν της δικαιοσυνης ο λογος ουτως αγη, εάν μεντοι βια τις προσχρωμενος ενιστηται, μεταβαινε επι το ευαρεστον και αλυπον, και συγχρω εις αλλην αρετην τη κωλυσει ( προσπαθησε να χρησιμοποιης την πειστικην σου δυναμιν για τους ανθρωπους, να ενεργης όμως και χωρις την συγκαταθεσιν τους, όταν οι αρχες της Δικαιοσυνης ετσι επιβαλλουν, εάν όμως καποιος με βια προβαλη αντιρρησεις, αντιμετωπισε τον με ηρεμια και χωρις αγανακτησιν και χρησιμοποιησε το εμποδιον σαν κινητρον γι άλλη αρετη [ ετσι αντιμετωπισε ο Ελλην το αλογον οσον καιρον υπηρχε η ελευθερια της δικης του ελογης εξουσιας , και όταν το αλογον επιβληθη με την βιαν αντιμετωπισεν το ελογον με μισος] ) ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ. Τα εις εαυτον Βιβλιον ΣΤ΄ ν΄

1.93 θειον ανδρα γενεσθαι και υπο μηδενος γνωρισθηναι, τουτου μεμνησο αει, και ετι εκεινου, ότι εν ολογιστοις κειται το ευδαιμονως βιωσαι, και μη, ότι απηλπισας διαλεκτικος και φυσικος εσεσθαι, δια τουτο απογνως και ελευθερος και αιδημων και κοινωνικος και ευπειθης θεω ( είναι πολύ πιθανον να γινης τελειος ανθρωπος εστω κι αν δεν σου το αναγνωριση κανεις, να εχης ακομη υπ’οψιν σου και τουτο ότι μεσα σε πολύ ολιγα ευρισκεται η ευτυχια της ζωης, και να μην εγκαταλειψης την προσπαθεια να γινης ελευθερος και κοινωνικος και σοβαρος και ευσεβης προς τον θεον, επειδη εχασες την ελπιδα να γινης φιλοσοφος και φυσικος [ ο σημερινος κοσμος λυδορη τον Ελληνα για κάθε δυνατον ελαττωμα παιρνοντας ως παραδειγμα τους κατοικους της μητροπολιτικης Ελλαδος διοτι ομιλουν την γλωσσαν του και διαμενουν εις τα δικαν του χωματα. Αν και είναι ορθοδοξοι χριστιανοι οι αλλοδαποι δεν αναγνωριζουν την αλλειψιν συγγενειας με τους Ελληνας. Τοιοτοτροπως προκειπτη ο απροκαταληπτος δολος συκοφαντησεως των Ελληνων, εάν λαβουμε υπ’ οψιν μας και περι «Ινδοευρωπαΐσμου», «Φοινικισμου», και «Αφροκεντρισμου» και Μαυρης……..Αθηνας !!!!!!! ] ) ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ. Τα εις εαυτον Βιβλιον ……..

ΑΘΗΝΑΙ

1.94 οι δυνατοτατοι ως βεβαιον ον ανεχορουν , και πολιται γιγνομενοι ευθυς απο παλαιου μειζω ετι εποιησαν πληθει ανθρωπων την πολιν, ωστε και ες Ιωνιαν υστερον και ουχ ικανης ουσης της Αττικης αποκειας εξεπεμψαν. ( οι δυνατοτεροι απο εκεινους, οσοι ενεκα εξωτερικων πολεμων η εσωτερικων στασεων εξεδιωκοντο απο την αλλην Ελλαδα, κατεφευγαν εις τας Αθηνας, ως εις τοπον ασφαλη, και, πολιτικογραφουμενοι, κατεστησαν την πολιν , ευθυς απο τους παλαιοτατους χρονους, ακομη πλεον πολυανθρωπον, εις τροπον ωστε επειδη η Αττικη απεβη ανεπαρκης δια τον πληθυσμον της πολεως οι Αθηναιοι απεστειλαν αποκιας εις την Ιωνιαν) ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ Α΄ 2

1.95 Δηλοι δε μοι και τοδε των παλαιων ασθενειαν ουχ ηκιστα, προ γαρ των Τρωΐκων ουδεν φαινεται προτερον κοινη εργα. Σαμενη η Ελλας, δοκει δε μοι, ουδε τουνομα τουτο ξυμπασα πω ειχεν, αλλα τα μεν προ Ελληνος του Δευκαλιωνος και πανυ ουδε ειναι η επικλησις αυτη, κατα εθνη δε αλλατε και το Πελασγικον επι πλειστον αφ΄εαυτων την επνυμιαν παρεχεσθαι Ελληνος, ου μεντοι πολλου γε χρονου [εδυνατο] και απασιν εκνικησαι. Τεκμηριοι δε μαλιστα Ομηρος, πολλω γαρ υστερον ετι και των Τρωΐκων γενομενος ουδαμου τους ξυμπαντας ωνομασεν, ουδ΄ αλλους η τους μετ΄ Αχιλλεως εκ της Φθιωτιδος, οιπερ και πρωτοι Ελληνες ησαν, Δαναους δε εν τοις επεσι και Αργειους και Αχαιους ανακαλει. ( Την αδυναμιαν, αλλωστε, των παλαιων καιρων μου φαινεται οτι αποδεικνυει και το γεγονος προ παντων οτι πριν απο τα Τρωΐκα τιποτε δεν επεχειρησεν απο κοινου η Ελλας. Νομιζω μαλιστα οτι το ονομα αυτο ουτε ειχε δοθη ακομη εις ολην την χωραν, ουτε καν υπηρχε προ του Ελληνος, υιου του Δευκαλιωνος, αλλα τα διαφορα φυλα, και εις μεγαλυτεραν εκτασιν το Πελασγικον, εδιδαν το ονομα των εις τα υπ’ αυτων κατοικουμενα διαμερισματα. Αλλ΄ απο την εποχην που ο Ελλην και οι υιοι του απεβησαν ισχυροι εις την Φθιωτιδα, και την βοηθειαν των επεκαλουντο οι κατοικοι των αλλων πολεων, τα διαφορα φυλα, συνεπεια της επικοινωνιας αυτης, ωνομαζοντο ηδη επι μαλλον και μαλλον Ελληνες, μολονοτι πολυς επερασε καιρος πριν το ονομα τουτο ημπορεση να επικρατηση γενικως. Την καλυτεραν αποδειξιν παρεχει ο Ομηρος διοτι μολονοτι εζησε πολυ υστερον των Τρωΐκων, πουθενα δεν ωνομασε με το ονομα αυτο ολους, ουτε αλλους εκτος εκεινων που ηκολουθησαν τον Αχιλλεαν απο την Φθιωτιδα, οι οποιοι ησαν και οι πρωτοι Ελληνες, αλλ’ αποκαλει αυτους εις τα ποιηματα του γενικως Δαναους και Αργειους και Αχαιους ). ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ Α΄ ౩.

ΌΛΑ!......ΠΕΡΙ ΈΛΛΗΝΟΣ!

ΚΩΔΙΞ ΈΛΛΗΝ